De Hefbrug is een van de bekendste rotterdamse infrastructuurmonumenten maar ligt er al bijna twintig jaar werkeloos bij. Een paar kilometer verderop, in de Maashaven, wordt gezocht naar een nieuwe verbinding tussen Katendrecht en Charlois. Door de Hefbrug op te pakken en naar de Maashaven te verplaatsen kan deze vermaarde brug weer een functie krijgen en zo schitteren als levend monument.

Rotterdam is een stad die zich niet wentelt in de ‘resultaten uit het verleden’, die geven immers geen garanties voor de toekomst. Maar het lijkt of juist de symbolen van die dynamische vooruitziende mentaliteit uit het verleden mogen rekenen op een nostalgische behandeling. Zo ligt de vermaarde brug De Hef er al werkeloos bij sinds 24 september 1993, toen de ondergrondse spoorverbinding werd geopend. De oude spoorbrug is nu een monument als herinnering aan de plek waar ooit de treinen het centrum van Rotterdam binnenreden en weer verlieten, maar kost wel jaarlijks veel geld aan werkeloosheidsuitkering. De staalconstructie en het mechaniek van de brug worden namelijk in tiptop conditie gehouden.

Een paar kilometer verderop krijgen de ontwikkelingen rond de Rijn-, Maas- en Waalhaven steeds meer gestalte. Midden in Rotterdam ontstaat een nieuw plein, het MAASPLEIN.

Voor betere verbindingen tussen Wilhelminapier, Katendrecht en Charlois worden nieuwe bruggen ontworpen. Terwijl niet ver daarvandaan een van Rotterdams meest trotse bruggen er werke-loos bij ligt. Wat kan er meer Rotterdams zijn dan de Hefbrug op te pakken en te verplaatsen naar de Maashaven. Daar kan deze monumentale brug weer schitteren door er een functie te hebben en zo nostalgie naadloos aan vooruitgang koppelen.